۴/۲۸/۱۳۹۳

پارچه‌ی سیاه روی کرکره‌های طوسی

تا اطلاع ثانوی در این مکان هیچ چیز نداریم. ماست و برنج و روغن؛ نه نداریم. فرودگاه و اولین پرواز به هرکجا نداریم؛ آیِ دکتر نداریم؛ غم اغیار نداریم؛ نگاه که از همان اول خریدار نداشت هم نداریم؛ باد نوبهاری، فریادِ بی قراری... نداریم.
تا اطلاع ثانوی هیچ چی به هیچ چی.

۱ نظر: